-
1 давыл
сущ.1) бу́ря, мете́ль, вью́га, урага́н, цикло́н; шторм ( обычно на воде) || бурево́й, урага́нный, штормово́йдавыл кузгалды (күтәрелде) — подняла́сь бу́ря
давылга очрау — быть засти́гнутым бу́рей (што́рмом)
давыл ике сәгать котырынды — урага́н бушева́л два часа́
давыл болытлары — буревы́е ту́чи
давыл өермәсе — урага́нный вихрь
давыл дулкыннары — штормовы́е во́лны
2) перен.; в разн. знач. бу́ряреволюция давылы — бу́ря револю́ции
сыйнфый көрәш давыллары — бу́ря кла́ссовых битв
ярсу давылы — бу́ря негодова́ния
көчле кичерешләр давылы — бу́ря си́льных пережива́ний
•- давыл үләне
- давыл чәчәге